Toen in de jaren dertig de Dommel steeds meer vervuilde (toen dus al!) en op de Schoonberg nauwelijks nog een visje te vangen was, drong het tot vele hengelaars door dat men gezamenlijk iets moest ondernemen. Omliggende plaatsen hadden het voorbeeld reeds gegeven.
Het waren de spoormannen, de keistampers en bouwvakkers die het voortouw namen en in 1937 hebben zij dan ook de hengelsportvereniging ,,Ons Genoegen” opgericht. Spoedig sloten sigarenmakers en wevers zich bij hen aan.
Het was de tijd van werkeloosheid, bittere armoede en doffe berusting: de crisis van de jaren dertig! Vele werklozen, wier vrije tijd (voor zover het ,,stempelen” dat toeliet) onder andere besteed werd aan biljarten of vissen, of allebei. In de volksmond kregen de vissers al gauw de naam van zuipers en nietsnutten, die de hele dag maar aan het water lagen of hun tijd in de kroeg doorbrachten. Door zich te verenigen en door hulp die geboden werd door de toenmalige stationschef en een invloedrijk industrieel lukte het de sportvissers om hun image te verbeteren. De gemeente verleende het visrecht op het Leyssenven.
Was het een gelukkige bijkomstigheid dat dit ven toen nog ,,buiten” Boxtel lag en men dus die lastige kerels een tijdje kwijt was? Dat het de leden ernst was met hun image-verbetering moge blijken uit een van de eerste bepalingen in de lidmaatschapsbewijzen: Als iemand tijdens het vissen betrapt wordt op het bij zich hebben van sterke drank, dan wordt zijn vergunning onmiddellijk ingetrokken.
De beginperiode van ,,Ons Genoegen” is in vage nevelen gehuld. Op schrift gestelde informatie ontbreekt. Uit mondelinge informatie blijkt dat al wat zowel de secretaris als penningmeester aan geschreven verslagen enz. bezaten in 1944 door oorlogshandelingen verloren zijn gegaan. In het archief ontbreken alle gegevens tot 1949. Misschien vonden onze voorgangers onder de bestuurders het vissen belangrijker dan het notuleren.
Tenslotte zijn we op het spoor gekomen van enkele documenten:
- Een pachtcontract opgesteld door notaris Mertens d.d. 14 october 1937, betreffende de Selissenwal (toen nog in particulier bezit), voor een huurprijs van f 120,00 per jaar.
- Een reglement voor het Leyssenven van de gemeente, waarin de leden bevolen wordt op gepaste afstand van het zwembad te blijven, niet te fluiten naar (waarschijnlijk vrouwelijke) badgasten en vooral geen contact te zoeken. (Hoe men moest handelen indien de badgasten contact zochten wordt niet vermeld).
- Een acte van oprichting van Notaris Mertens van de Stichting Hengelsportvereniging Ons Genoegen op 22 juni 1939. Wat hiermee verder gebeurd is wordt nergens vermeld.
- Een huurcontract met Domeinen voor het Essche Heike, voor f 10,00 per jaar, juist twee maanden voor het uitbreken van de oorlog.
- In het verslag over het jaar 1949 wordt vermeld dat men geen geld beschikbaar wilde stellen voor de viering van het 12,5-jarig jubileum: vis uitzetten was het parool!
Intussen stelde men allerlei pogingen in het werk om het areaal aan viswater uit te breiden. En met succes! Zo was aanvankelijk het visrecht op de Beerzen door het Waterschap aan particulieren toegekend. Vermoedelijk om van het eindeloze gezeur van ,,Ons Genoegen” af te zijn, kreeg de vereniging in 1955 voor de som van f 1,00 per jaar het Afwateringskanaal in huur. Hadden ze toch wat! Als viswater stelde het (toen) niets voor. In het stinkende water gingen zelfs de ratten dood, maar het was wel een ,,binnenkomertje” bij het Waterschap, waar men dacht over en werkte aan waterzuivering.
In 1956 vroeg men Koninklijke goedkeuring op de statuten aan die in 1957 werd verkregen.
De oprichting van het Mededelingen en Contactblad van ,,hengel en lijn” vond in 1958 plaats, maar aangezien niemand de behoefte leek te hebben om iets mede te delen, was het al na twee afleveringen ter ziele. Toch bleek het een goed jaar te zijn, want ondanks alles verkrijgt men van het Waterschap het visrecht op de Beerze en de Kleine Aa.
1962 Vormt een mijlpaal! Het 25-jarig jubileum wordt gevierd met een receptie, een jubileumconcours en een feestavond.
In 1964 beginnen de eerste gesprekken over het uitwisselen van vergunningen op van het Waterschap gepachte viswateren en wel met ,,De Sportvissers” uit Oisterwijk en de ,,Ruischvoorn” te Tilburg, hetgeen in 1968 uitmondt in een gezamenlijk pachtcontract met het Waterschap De Dommel. Het contract omvat alle wateren van het Waterschap in de driehoek Eindhoven-Den Bosch-Tilburg.
In 1971 wordt de vereniging De Vorsenpoel in ,,Ons Genoegen” opgenomen. De jaren 1970-1980 kenmerken zich vooral door de groei van het aantal leden. Dit vloeit voort uit het feit dat de vereniging de leden steeds meer te bieden heeft, de Maasvergunning en viswateren die steeds schoner en visrijker worden, namelijk De Dommel en de Essche Stroom.
Na gedegen voorbereiding sluit de vereniging zich in 1982 aan bij het CNHV (Centraal Nederlands Hengelaars Verbond) waardoor we ook op nationaal niveau mogen meedenken en praten over wat des hengelaars is. In hetzelfde jaar worden statuten en huishoudelijk reglement aangepast en volgt inschrijving bij de Kamer van Koophandel. Met ingang van 1 januari 1985 ontvangen we een pachtcontract voor zes jaar voor het Leyssenven, het Essche Heike en Selissenwal. Een resultaat dat na tientallen jaren van stug volhouden eindelijk ver-kregen wordt.